Kadın İşçiler, Hem Evde Hem İşte Direnmek Zorunda

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa ve Çapa Tıp Fakültesinde çalışan temizlik işçileri, 15 yıldan beri taşeron altında, asgari ücrete çalıştırılıyor.

İşçiler, Türkiye Belediyeler ve Genel Hizmetler İşçileri Sendikası'nda (Belediye-İş) örgütlendikten sonra üniversite rektörlüğünün ihaleyi taşeron Çağ Limited Şirketine vermesinden sonra işçileri sendikasızlaştırmak için çeşitli uygulamalar başlatıldı.

Zorla imzalatılmaya çalışılan bireysel sözleşmeyi kabul etmeyen 84 işçi işten çıkarıldı. İşçiler 87 günden beri işe sendikalı olarak geri alınmak için direniyor.

Direnişin başladığı 1 Temmuz 2008 den beri kapıda direnen Saniye Aydın daha önce de sendikalaşma faaliyeti nedeniyle 10 ay işten uzaklaştırılıp yeniden işe alınmış.

Sendikalaşma nedenlerini şöyle anlatıyor:

“İşyerinde yemek verilmiyordu. Evden getirdiğimiz yemeği ya da simidi merdiven altlarında yiyorduk. Taşeron şirket başka yerlerden iş alıyordu ve tek tatil günümüz olan pazar günleri bile yol parası ve yemek verilmeksizin çalışıyorduk. Fazla mesai verilmiyordu. İstediğimiz zaman da işten atılmakla tehdit ediliyorduk."

"Bizim işkolunda ağırlıkla kadınlar çalışır. Kreş yok. Doğum yapan arkadaşlarımız doğum izni olmadığı için doğumdan sonraki süreç nedeniyle işten atılıyordu. Sağlık nedeniyle rapor aldığımız zaman işten atılıyorduk. Yıllık izinlerimizi kullanamıyorduk" diyen Aydın heriye iki seçenekleri kadığını söyledi:

"Ya örgütlenecektik ya da bu düzene razı olacaktık. Boyun eğmedik, haklarımızı alana kadar da direneceğiz. Şimdi de Kadın arkadaşlarımızdan bazıları sendikalaştığı ve işten atıldığı için eşlerinin baskısına uğruyor. Hatta geçenlerde bir arkadaşımız bu nedenle kocasının fiziksel şiddetine maruz kaldı ve şimdi sığınma evinde. İşveren 55 yaşın üstündeki işçileri yaş nedeniyle işten çıkardı ama yeni işe alınanlar arasında 55 yaşın üstünde olanlar var."

Yasalara göre sendikalaşma hak, işçilerin sendikalaşmasına engel olmanın hapis cezası var. Esnek ve güvencesiz çalışmaya, yoksullaştırmaya karşı hak arama mücadelesi içinde kadınların sayısı çok fazla.

Sendikalaşmanın başını pek çok yerde kadınlar çekiyor. Çünkü erkek egemen kapitalizmin artan sömürüsü ve baskıları kadınların uğradığı şiddeti ve yoksulluğunu daha da arttırıyor.

Görünmeyen ev işi ve bakım emeği tümüyle kadınların sırtındayken, dışarıda da çok düşük ücretlerle ve uzun saatler boyu çalıştırılma kadınların zaten eşitsiz olan durumunu daha da kötüleştiriyor. (NY/EZÖ)