Modern Lolita Üzerinde Her Oyun Deneniyor

Eğlence endüstrisi, kimi genç kadınları herşeyden daha çok sever ve beğenir. Güzel fotoğraf verirler, saçma sapan söyleşilere her zaman açıktırlar, mevcut kuralları onlara dikte etmek, onları istenilen yöne çekmek ve toplumsal propoganda aracı olarak kullanmak her zaman kolaydır. ABD, bu konuda son zamanlara gerçekten damga vuracak bir kaç çocuk-kadın şarkıcı yaratmayı başardı. Her zaman olduğu gibi, ABD'li menajerler ve plak şirketleri bu konuda da ustalıklarını ve rakipsizliklerini kanıtladılar. Avrupa Kylie Minogue gibi otuzlarında kadın şarkıcılarla yetinirken, ABD on yedilikleri piyasaya sürdü. Bunların içinden, 1981 doğumlu Britney Spears büyük sükse yaparak, çoktandır haşarı kadınlara bir cesaret kaynağı olan Madonna'nın tahtına aday gösterildi.

Hala bakire!

Çocuklara yönelik bir televizyon şovuyla sahnelere adımını atan Britney, Madonna'dan farklı olarak ABD'nin "muhafazakar" değerlerinin de bir simgesi haline geldi. Kendisi kadar ünlü bir başka pop yıldızıyla, Justin Timberlake ile birlikte olmasına rağmen, "hala bakireyim" gibi açıklamalar yapmaktan kaçınmayan Britney, belki de dünyanın başına gelen en küresel ve en samimiyetten uzak "genç kız" masalıydı. Özellikleri genç yaştaki kadınlara bir model olarak piyasaya sürülen Britney imgesi, 1990'lara özgü "saman altından su yürüt" formüllerinin de beden bulmuş hali gibiydi. Britney'in şarkılarının gerçek hayranları genç kadınlarken, onun video kliplere, posterlere, albüm kapaklarına yansıyan "masum" seksapelinin hedef kitlesi de apaçık erkekler.

Çocuk şov programı

Bugün şaaşalı hayatı ve kalabalık hayran kitlesi ile göz kamaştıran Britney, aslında hazin bir hayat öyküsüne sahip. Daha sekiz yaşında ailesi onu kolundan tuttuğu gibi bir çocuk şov programına götürmüş. Şovun yetkilileri yaşı küçük diye onu kabul etmemişler. Sonra on bir yaşındayken yine aynı şova götürülmüş ve bu kez başvurusu kabul edilmiş. Yani, o "büyüklerinin" gözünde çocuktan çok sahne sanatçısıymış hep. Dans etmek, şarkı söylemek ve başkalarını eğlendirirken eve para getirmeye programlanmış bir robot. Yeteneği yapımcıların hemen dikkatini çekmiş. Broadway'de sahneye çıkarılmış, bu arada da sahne sanatları eğitimi almış. Anlaşılan çocukluğunun sadeliğini, rahatlığını, başıboşluğunu hiç yaşamamış. Hep bir iş disiplini, hep bir sorumluluk, hem beğendirme zorunluluğu.

Liselim!

Britney biraz büyüyünce hemen devasa bir albüm projesine dahil edilmiş. Popüler müzik piyasasının yıldız fabrikaları onu çarklarının arasına almış. İlk albümü Baby, One More Time için yapımcılar devreye girmiş. Ve sonuç, onun lise ortamında, üniformasının gömleğini bağlamış bir halde dans eden klibi. Arzu nesnesi bir lise kızı, bizde hani o minibüslerdeki yapıştırmalara konu olan "liselim".

İddialı masumiyet

Britney, sonraki iki albümü boyunca da aynı temayı işledi. Gerçi artık "liselim" olmak için biraz büyük ama olsun. Aynı aşk temalı şarkılar, aynı danslar, üzerini örtmeyi başaramayan giysiler. Bir de MTV ödüllerinde sansasyon yaratan striptiz görüntüleri... Ama bunlara rağmen onun masumiyeti de hep iddialıydı. Alışveriş, dindarlık, kız arkadaşlarla hamburgerciye gitme, aileyi çok sevme hikayeleri söyleşiler boyunca iç sıkmaya devam ediyordu. Fikirden yoksun olması için kafasına silah dayanmış gibiydi. Hatta annesiyle birlikte yazdığı iddia edilen kitap da boş masalları öyle bir destekliyor, şaşarsınız. Bu arada Britney'in oyuncak bebekleri bile piyasaya sürüldü. Yani Britney Spears ayaklı bir alışveriş merkezi gibi para basıyor...

Britney Spears'ın imajı ve üstünde oynanan oyun kimi zaman ciddi sarsıntılara uğradı. O bakireyim derken, evini soyan hırsızların sevgilisi Justin ile fetiş görüntülerini içeren bir ev yapımı porno kaset buldukları rivayet ediliyor. Suçlular yakalandı, kaset olayı sümenaltı oldu. Britney bir ara bir club'da sarhoş görüntülendi. Ülkesinde içki içmek için 21 yaş sınırı vardı ama o henüz 21 değildi. Bu olay da skandala sebep olmadan unutturuldu.

Yapay kimlik

Britney, kendisi gibi genç yaşta müzik piyasasında yıldızlaşan bütün kadınları geride bıraktı ama onlardan farklı olarak hep yapay bir kimliği taşıdı. Sanki hiç böyle bir kız yaşamıyordu. Sanki o bir pazarlama dehasının pop müzik için kurduğu hayaldi... Sesi güzel olsa bile çevresini saran endüstri onun bu yönüne pek oynamıyordu zaten. Tahtına aday olduğu Madonna hep güçlü ve zeki bir kadın olarak ikonlaşmıştı. Oysa Britney'i biraz ciddi bir gözle inceleseniz, içinizden ona acımak geliyor. Britney'in öyküsü, insanlara 70'lerdeki Brooke Shields'in öyküsünü anımsatıyor. Hiç bir zaman gerçek bir oyuncu olamayan Brooke Shields, sonrada gösteri dünyasının baskılarına karşı itiraf üstüne itirafta bulunmuştu. Şimdi sadece sosyete sayfalarında adı geçiyor.

Dönüm Noktası

Dönüm Noktası adlı filme gelirsek, film değil, Britney'i sinemaya taşımak için bir araç. Onu nasıl daha çok gösteririz sorusunun bir yanıtı gibi. Pek çok eleştirmen onu alay bombardımanına tuttu.

Genç kadınların cinsel nesne olarak sömürülmesi öyle lafla sözle engellenecek bir şey değil. Erkek egemenliği olduğu sürece, gösteri dünyasının bu tavrı da her zaman rağbet görecek. Britney Spears'ın yıldızlığı da bu konuda pek çok kişiyi cesaretlendirdi. Onun kadar ünlü olup onun kadar beğenilmenin bedellerini bir tek o anlatabilirdi. Ama ne kadar avazı çıktığı kadar şarkı söylese de, ne kadar çok söyleşide konuşsa da, onun ağzı olduğuna inanamazsınız. Gerçek olsa, bu kadar satmazdı, erkek olsa bacaklarından çok sesi konuşuluyor olurdu. Çocukluk spot ışıklarının altında, suratta bin kat makyajla ve sert menajerlerle yaşanır mı? Tercih şansı olsa ya da neler kaçırdığını bilse, belki çocukluğunu yaşamak isterdi.