KAYIP YAKINLARI ANLATTI: NEDEN GALATASARAY'DAYIZ, NE İSTİYORUZ?
Ahmet Cihan: Hükümet Kayıplarla İlgili Gerçekleri Açıklamak Zorundadır
Cumartesi Anneleri/İnsanları, 701. haftada da Galatasaray'da olacaklarını duyurdukları toplantıda 700. hafta etkinliğini yasaklanması, İçişleri Bakanı Süleyman Soylu'nun kayıp yakınlarını hedef alan açıklamalarına yanıt verdi.
İnsan Hakları Derneği İstanbul Şubesi'nde düzenlenen basın toplantısında söz alan kayıp yakınları neden Galatasaray Meydanı'nda olduklarını, yakınlarının nasıl kaybedildiğini, hukuki süreci ve taleplerini anlattı. 29 Temmuz 1981'de gözaltına alınıp kaybedilen Süleyman Cihan'ın ağabeyi Ahmet Cihan'ın konuşmasını aynen yayımlıyoruz.
Hikayemiz aynı.
Cumhuriyet savcılarının soruşturmalarını anlatacağım. Süleyman Cihan 29 Temmuz 1981’de gözaltına alındı. Bir daha da kendisinden haber alınmadı. Ailenin tüm başvurularına rağmen ‘böyle bir kişi yok’ dendi. 85 gün sonra kimsesizler mezarlığına defin edildiği rotaya çıktı. 29 Temmuz 1981’de alınan ve “yok” denilen Süleyman Cihan’ın, soruşturma dosyasında yakalama, üst arama ve zapetme tutanağı var. Altında beş polis memurunun imzası var. Soruşturma dosyasında adli tıp raporları var.
1981’deki dosya kapatıldı. 2012’de suç duyurusu üzerine yeniden açıldı. Cumhuriyet savcısının “kovuşturmaya yer olmadığı” kararındaki beyanını okuyorum:
“… örgüt evini göstereceğini söylemesi üzerine Bostancı’daki söz konusu eve gelindiği, emniyetin iddiasına göre eli kelepçeli olan Süleyman’ın 6. Kattan atlayarak intihar ettiği, ancak dosyanın Adli Tıp raporları sonucu intihardan ziyade Süleyman’ın o dönemin emniyetçileri tarafından işkenceye tabi tutulup öldürüldüğü yolunda ivme kazanmış ise de, 1981 tarihinden bu yana dosyanın ilgili ilgisiz bir çok Cumhuriyet Başsavcılıkları arasında gidip geldiği, tarafımıza 2014 yılı 8. ayında tevzi edildiği…. zamanaşımı nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığına…”
Soruşturma şüpheliler Bayram Kartal, Tayyar Sever, Mehmet Yetiş, Mehmet Ağar, İbrahim Şahin hakkında “Görevi kötüye kullanma”, “canavarca hisle ve eziyet çektirerek öldürme” suçlamalarıyla açılmıştı.
Biz adalet arıyoruz ve bu çığlığı dile getiriyoruz. Cumhuriyet savcılığının dosyasından aktardım size.
Çok şey mi istiyoruz, adalet istiyoruz. Anneler çocuklarının kemiklerini istiyor. Akıbeti öğrenmek istiyor. Hükümet kayıplarla ilgili gerçekleri açıklamak zorundadır.
Bizi de bir şekilde manipüle ederek o alandan uzaklaştırma çabaları boşunadır. Biz adalet istiyoruz. (BK)
Toplantıdaki kayıp yakınlarının konuşmalarının tam metni
Hasan Karakoç: Bizi Susturmak Yerine Katilleri Cezalandırın"
Fatma Kırbayır: Adalet İstiyoruz
Ahmet Cihan: Hükümet Kayıplarla İlgili Gerçekleri Açıklamak Zorundadır
Serpil Taşkaya: Kaybedenlerin Yargılanmasını İstiyoruz
Hanım Tosun: Mezar Taşı Gösterene Dek Eylemlerimizi Sürdüreceğiz
Ali Ocak: Kayıpların Akıbetini Sormaya Devam Edeceğiz
Hanife Yıldız: Haklı Davamızın Peşindeyiz
1995'ten beri Galatasaray meydanında mücadeleHakikat Adalet Hafıza Merkezinin verilerine göre, zorla kaybedildiği tespit edilen toplam 1352 kişi var. Bir grup kayıp yakını ve hak savunucusu “kayıplar son bulsun, akıbetleri açıklansın, sorumlular yargılansın” talebiyle 27 Mayıs 1995 cumartesi günü saat 12.00’de İstanbul, İstiklal Caddesi Galatasaray meydanında oturdu. Arada polis müdahaleleri olsa da 169 hafta kesintisiz Galatasaray Lisesi’nin önünde oturuldu. 170. haftada, 15 Ağustos 1998'de başlayan güvenlik güçlerinin saldırısı, 7 ay sürdü . Her cumartesi, yani tam 31 kez, gözaltılar yaşandı. Cumartesi Anneleri/İnsanları 13 Mart 1999'da güvenlik güçlerinin saldırıları nedeniyle belirsiz bir süre Galatasaray oturmalarına ara verdiklerini açıkladılar. Yedi aylık sürede toplam 431 kişi, birkaç saatten beş güne kadar varan sürelerde gözaltında tutuldu, dövüldü, tartaklandı, yerlerde sürüklendi, hakarete uğradı. Bu insanların hep birlikte gözaltında kaldığı süre 932 gün oldu. Toplam 84 günlük iş göremez raporu alındı. Bununla da kalmayıp haklarında, "polise mukavemet"ten, "toplantı ve gösteri yürüyüşleri yasasına" muhalefetten davalar açıldı. Hatta, okuma yazma bilmeyen kadınlar gözaltı hücreleri duvarlarına yazı yazmaktan yargılandı. 13 Mart 1999'da süresiz ara verilen Galatasaray oturmaları 31 Ocak 2009’da yeniden başladı. |