"Atilla Osmanoğlu'nu JİTEM kaçırdı, bir daha haber alınamadı"

*Fotoğraflar: İHD Amed

Kayıp yakınları ve İnsan Hakları Derneği (İHD) Diyarbakır Şube üyeleri, faili meçhul cinayetlerde ve gözaltında kaybedilenlerin akıbetlerini sormak için düzenledikleri eylemin 671’inci haftasında Koşuyolu Parkı'ndaki Yaşam Hakkı Anıtı önünde bir araya geldi.

671'inci haftada  25 Mart 1996 yılında gözaltına alındıktan sonra kendisinden bir daha haber alınamayan Atilla Osmanoğlu’nun akıbeti soruldu. 

Haftanın açıklamasını yapan İHD avukatlarından Eylül Özgültekin, Atilla Osmanoğlu'nun kaybediliş öyküsünü ve sonrasında yaşanan hukuk mücadelesini paylaştı:

“Atilla Osmanoğlu ailesiyle birlikte Hazro ilçesinde ikamet ediyordu. Hazro da görev yapan bir üst teğmen tarafından sürekli tehdit edildiğinden ailesi Şubat 1992 yılında Diyarbakır merkeze taşınır. Atilla Osmanoğlu babasına ait toptan satış dükkânını işletiyordu. 1994 yılında babası Muhyettin Osmanoğlu 28 gün süreyle tutuklanıp ağır işkencelere maruz kalır. Daha sonra suçlamalardan berat ederek serbest bırakılır.

“23 Mart 1996 tarihinde sivil polis olduklarını belirten iki kişi 'karayolu kantin ihalesi' için Ali Osmanoğlu’nu yanlarında götürmek ister. Atilla, 'Dükkânda kendisinden başka kimsenin olmadığını' gerekçe göstererek gitme teklifini ret eder ve bu durumu tedirgin bir şekilde akşam ailesine anlatır.

"Zorla arabaya bindirildi"

“İki gün sonra yani 25 Mart 1996 tarihinde saat 11 civarlarında baba Muhyettin dükkâna geldiği esnada sivil giyimli, silahlı ve telsizli iki kişinin Atilla'yı zorla arabaya bindirirken görür.

Babanın itirazı üzerine sivil giyimli polisler kantin hizmeti sağlamaya yönelik sözleşme teklifinde bulunabilmesi için Emniyet Müdürlüğüne götürüleceklerini, yarım saat içinde geri getireceklerini” söyler. Akşam olur Atilla eve gelmez.

“Ertesi gün baba Muhyettin Osmanoğlu, Valiliğe ve Cumhuriyet Başsavcılığına dilekçe ile başvurur.  Devlet Güvenlik Mahkemesi 1 Nisan 1996 tarihindeki dilekçesine yanıt olarak ‘gözaltına alınanlar arasında böyle bir isme rastlanmadığı’ cevabını verir. Valilik başvurusundan da bir sonuç çıkmaz.

"Aygan itiraf etti"

“İç hukuk yollarında bir sonuç elde edemeyen baba Muhyettin Osmanoğlu davayı AİHM’e götürür. JİTEM eski elemanı Abdülkadir Aygan’ın 2005 yılında Özgür Gündem gazetesinde yayınlanan itiraflarında  'Atilla Osmanoğlu’nun JİTEM tarafından kaçırıldığını, aynı zamanda Koçero olarak da bilinen Cındi Acet tarafından cesedin teşhisi mümkün olmaması için başının çekiçle ezildiğini ve Cizre- Silopi Karayolundan Habur Gümrük Kapısı’na doğru giderken yoldaki bir petrol tankerine atıldığını’ anlatıyordu.

"Hükümetin listesinde adı geçmiyordu"

“Ancak AİHM Muhyettin Osmanoğlu’nun başvurusunu kabul ettikten sonra Hükümet’ten istenen gözaltı kayıtlarında Atilla Osmanoğlu’nu adı geçmiyordu. 1998 yılı sonlarında İHD Diyarbakır Şubesi ve Genel Merkez kendilerine yapılan kayıp başvurularından oluşan bir dosyayı İdil Cumhuriyet Başsavcılığına iletir.

“4 Ocak 1999 günü İdil Cumhuriyet Başsavcısı, 30 Mart 1996 günü Silopi’de bulunan ve kimliği tespit edilemeyen bir erkek cesedinin, kendisine İHD tarafından gönderilen fotoğraflarla mukayese edildiğini ve cesedin Atilla Osmanoğlu’na ait olabileceğini bildirir. Bunun üzerine İHD heyeti 6 Ocak 1999 tarihinde Baba Muhyettin Osmanoğlu ile birlikte İdil Cumhuriyet Başsavcılığıyla görüşmeler yapar.

"AİHM tazminata mahkum etti"

“İdil Cumhuriyet Başsavcılığı mevcut fotoğrafları teşhis için baba Muhyettin Osmanoğlu’na gösterir fakat baba net bir kanıya varmaz. Dosya içeriğinde bulunan elbiselere ilişkin tutanakta eksiklik içermesine rağmen cesedin çekilen fotoğrafları üzerinde belirgin olarak görülen kazağın Osmanoğlu'na ait olduğu eşi tarafından ifade edilmiştir.

"Fotoğraflarda cesedin özellikle yüz bölgesinde meydana getirilen tahribat kesin olarak teşhis yapılmasını güçleştirir. Neticede kesin bir teşhis yapılmaz. Ceset, Silopi kimsesizler mezarlığında defnedilmiş ve tam olarak nereye defnedildiği de kayıt altına alınmamıştı.

"AİHM 24 Ocak 2008'de, yaşam hakkını koruyan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 2. Maddesinin (esas ve usul yönünden) ve kötü muameleyi yasaklayan 3. Maddenin başvuran bakımından ihlal edildiğine karar verir ve Türkiye'yi tazminata mahkum eder"

(RT)