Bunaltıyı Savuracak Bir Rüzgar Beklemek

Buenos Aires”te yaprak kıpırdamıyor. Tango kafeler, pizzacılar boşalmış, Mar Del Plata”ya tatile gidemeyenler biraz serinlemek için Rio kenarına attıkları taburelerde, “belki yarin hava daha serin olur umuduyla” gecenin geçmesini bekliyor.

Fakirleşen çöplükler

Gecenin sessizliğini bölen tek şey, “cartonero’ların (kağıt toplayıcıları) haykırışları, onlar her zamanki gibi meşguller. Üzerinde Maradona”nin Arjantin”in Dünya Gençler Kupası”nı kazandığı yıldan kalma (1992) formasıyla dolasan Pablo, “bugünlerde işler kesat diyor”. Pablo çöpten bir şey bulamamış, “biliyor musun, Recolete’nin (Buenos Aires’in en zengin muhiti) çöpleri bile fakirleşti,” diyor.

Pablo’nun gecelik hasılatı bir kaç kilo karton yalnızca. Ona çöpleri toplamada yardım eden Diego ise bir ressam. onun ressamlığı, birkaç şişe bira içtikten sonra boş bulduğu duvara grafitti yapmaktan ileri geliyor, Diego eskiden bir sanat atölyesinde ders veriyormuş, onun derdi hükümetin Buenos Aires için aldığı “kiosko”larda içki satışının yasaklanması (Ley de Sec) Diego kendisi gibi gençlerin sokaklarda içki içmek dışında yapacak bir şeyleri olmadığından söz ediyor..

Dibe dalmayı özleyen kuşak

“Bizim kuşak, toplumla bağlarını kesmiş durumda biz, dibe dalıp her şeyi unutmak isteyen bir kuşağa mensubuz,” diyor Diego. 21 yaşındaki Diego ve yaşıtlarını konu alan bir film gösterilmişti geçen hafta: “Nadar Solo” (Yalnız Yüzmek). Filmi seyrettiğimde anlamamıştım, ama şimdi anlıyorum 1976’daki askeri darbeden sonra doğanların toplumsal meselelere ilgisizliğini, ailelerinden koparak yalnız yollara neden düştüklerini, 20’li yaşlardaki birçok Arjantinlinin özellikle Uruguay’a gidip aylarca orada kaldığını...

Buenos Aires’te yaprak kıpırdamıyor, gecenin bunaltıcı havası gündüze taşınmış, sokaklarda yatanlara eşlik eden köpekler daha miskinleşmiş gibi... Plazo De Mayo”nun karşısındaki kilisenin çanları bile ağır ağır çalıyor, Buenos Airesliler öğle tatilinde parklara kaçıyor, Piqueterolar yeni bir eylem için Congreso Meydanı’na doğru yürüyor: Hükümetin önerdiği 150 pesoluk yardımı (1 dolar 2.86 peso) ve 20 Aralık’taki eylemde patlayan bombanın sorumlularının bulunmasını talep ediyorlar.

Kesik yollar

Yollar yine kesik, Chavi, Mercedes ve Mercedes’in oğlu Carlito gibileri yolların kesilmesini fırsat bilip yola uzanmışlar. Chavi, elini güneşe siper ederek, “Biz Arjantin’in gerçeğiyiz, ne yiyeceğimiz var ne de güvencemiz, geleceğimizi kendimiz düşünmek zorundayız,” diyor. Chavi’ye göre Buenos Aires’i boşaltıp Mar Del Plata”ya kaçanlar, “hala ekonomik durumun düzeleceğine inananlar”. Başkan Nestor Kirchner, geçen hafta ekonomik durumun iyiye gittiğini söyledi (bir kez daha) fakat şu an Arjantin”in borçlu olduğu şirketleri ikna etmek için İspanya”da .

Buenos Aires”te “yaprak kıpırdamıyor”, sıcak havayı dağıtmak için çalışan vantilatörlerin gürültüsü insanların sesini bastırıyor bazen, Buenos Aires şiddetli bir rüzgara gebe... Elbette cartonero’ların varlığını gören, piquetero’ların taleplerini işitenler ve geçmişin rüyasından uyanıp bir an olsun “gerçek” yaşama bakanlar için… (NK/EK)