Derviş Lulayı Takdir Ediyor

Kemal Derviş'in Yusuf Işık raporunda Brezilya devlet başkanı Lula'nın ekonomi politikalarından övgü ile söz ediliyor. Bir yanıyla bunda şaşılacak bir yan yok. Dervişin partisi de Sosyalist Enternasyonal üyesi, Lula'nın partisi de; birinin yaptıkları diğerinin de yapmakta oldukları IMF'in onayını almış ve ikisinin kaygısı da görünüşte aynı: Neoliberal çerçevenin dışına taşmadan emekçilerin yaşamlarında ne gibi iyileşmeler sağlayabiliriz ?

Ama bu iki insanın gelenekleri farklı. Kemal Derviş'in Yusuf Işık raporunda Alman Sosyal Demokrat Partisi binasının girişinde Marks'ın büstünün yer aldığının hatırlatılması bunu değiştirmiyor. Çünkü Marks'ın ruhunu temsil eden radikal soldur, sosyal demokrasinin parti binasının önüne büstünü koyması bunu değiştirmez. Burada aklımdaki klasik devrimci-reformcu ayrımı değil. Sol düşüncenin özü suyun başını tutanların koydukları kuralların değiştirilmesinin ancak bu insanlara karşı mücadeleyle olabileceğidir.

Marks'ın ruhu da budur ve işte bu anlamda onu temsil eden radikal soldur. Sosyal demokrasi ise teslimiyetçiliği temsil eder. Derviş'in Işık raporunda Avrupa emekçilerinin maddi yaşam koşullarındaki iyileşmeleri sosyal demokratların sağladığı iddia ediliyor ama bu doğru değil. Avrupa'da bir dönem herkes Keynesçiydi, şimdi ise herkes Neoliberal. Birinci dönemde hükümet olan partilerin hepsi Keynesçi politikalar uyguluyorlardı, ister Hıristiyan demokrat olsun, ister sosyal demokrat. Şimdi de öyle, Hepsi neoliberal politikaları uyguluyorlar.

WTO Kuralları

Lula ise radikal sol gelenekten geliyor, suyun başını tutanlara karşı mücadele geleneğinden geliyor. Öyleyse Lula geçmişine ihanet mi ediyor? Bunu söylemek o kadar kolay değil.

Lula, Derviş'in Işık raporunda söz edilmeyen şeyler de yapıyor. Brezilya G-15 hareketinin başını çeken ülkelerden. G-15 hareketi şu anda dünya ekonomisi için oyunun kuralları anlamına gelen WTO (Dünya Ticaret Örgütü) kurallarının değiştirilmesi, hiç değilse bazı noktalardan delinmesi için mücadele veriyor. Bu çok önemli, hatta işsizi ve yoksulu bol ülkelerin geleceğini bugün etkileyen en önemli şeyin WTO kurallarının değiştirilmesi mücadelesi olduğunu söyleyebiliriz. Hatta sınıf mücadelesi denen şeyin günümüzdeki belirleyici bileşeninin bu mücadele olduğunu da söyleyebiliriz. Bu köşenin gündemi küçük balıkların kaderini izlemek olduğundan yüzüm hep bu mücadeleye dönük olacak.

Kemal Derviş'in Yusuf Işık raporunun G-15'in mücadelesi konusuna nasıl yaklaştığını bilmiyorum. Çünkü bunun sözünü etmiyorlar.(YS/)