Ermeni Yazar Mıgırdiç Margosyan hayatını kaybetti

*Fotoğraf: Murat Kartal

Haberin İngilizcesi için tıklayın

Diyarbakırlı Ermeni Yazar Mıgırdiç Margosyan hayatını kaybetti. Margosyan karaciğerle bağlantılı sağlık sorunları nedeniyle bir süredir Maltepe Üniversitesi Hastanesi'nde tedavi görüyordu.

Margosyan'ın ölümünü Adalar Belediye Başkanı Erdem Gül duyurdu. Gül, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda "Diyarbakır Ermenilerinden. Bu toprakların zenginliğini edebiyatımızın en güzel diliyle anlatan. "Söyle Margos Nerelisen" adlı şahane kitabın yazarı. Büyükadalı. Mıgırdiç Margosyan'ı kaybettik. Çok üzgünüz'' dedi.

Aras Yayıncılık'ın kurucularından olan Margosyan, Agos gazetesinde de kuruluş dönemi ve sonrasında köşe yazarlığı yapmıştı. Margosyan son olarak Evrensel gazetesinde köşe yazarlığı yapıyordu.

Aras: Edebi geleneğin son halkası

Aras Yayıncılık, sosyal medya hesabından başsağlığı mesajı yayımladı: "Büyüğümüz, kurucumuz, ustamız, Ermenice edebiyatın taşradan yükselen son seslerinden, Hagop Mıntzuri'den el alıp ömrü vefa ettiğince hakkıyla taşıdığı edebi geleneğin son halkası, çok sevgili Mıgırdiç Margosyan'ı, Baron Mıgırdiç'imizi kaybettik. Çok üzgünüz."

Margosyan, 7 Nisan Perşembe günü Kumkapı Patrikhane kilisesinde saat 14.00'te yapılacak törenin ardından Şişli Ermeni Mezarlığında toprağa verilecek.

Margosyan'ın 2008 yılında Yemek ve Kültür dergisinden Pelin Özer'e verdiği röportajdan "ekmek"le ilgili kısmı bianet'te "Ekmek Mutlaka Olacak, Sofraya Evvela Ekmek Konacak" başlığıyla yayınlanmıştı:

"Babam, belki Diyarbakır'dan getirdiği alışkanlıkla ekmeğe çok düşkündü. Çünkü evimizde, sadece bizim evimizde değil Gâvur Mahallesi'ndeki bütün evlerde, -tabii aynı şekilde Müslüman, Musevi, Süryani, Keldani evlerinde de- ekmekler fırınlardan pek alınmazdı. Pahalıydı bir, ikincisi elinizin altında daima ekmek olması lazımdı. Onun için evde hamur yoğurulur, alır firma götürürsünüz, o görev de hep bana verilirdi, nefret ederdim çocukken.

Ekmek pişer, getirirsiniz. O pişen ekmek ailenizi birkaç gün idare eder; kaç kişiyseniz artık, ki genelde kalabalık olur. O evlerde devamlı ekmek tüketilir, ekmekler de ekmek kazanı içerisinde durur. İki üç günde bir ekmek bitirilir, tekrar yoğurulur. Evde böyle bir ekmek bereketi vardır. Belki bunun alışkanlığıyla babam İstanbul'a geldikten sonra da evde ekmek var mı yok mu hiç hesaplamadan kendince her defasında muhakkak eve bir iki tane ekmekle gelirdi.

Ekmek kurumuştur, bayatlamıştır, önemli değil, "Yoh oğlım, evde ekmeg heç eksig olmamali" derdi. Ve nitekim "Ekmek Ekmek Ekmek" öyküsünü doğumunu beklerken yazdığım küçük oğlum Şant, Türkçedeki adıyla Yıldırım, belki dedesinden kalma bir alışkanlıkla eve her gelişinde mutlaka ekmek getirir."

TIKLAYIN-Mıgırdıç Margosyan Yıkıntılar Arasındaki Sokağını Bulamadı

TIKLAYIN-Mıgırdiç Margosyan ve Diyarbakır Anılarındaki Kültürel Çeşitlilik

TIKLAYIN-Gavur Mahallesi'nin Fıllası, Gavur Mahallesi'nin Margosyan'ı

Mıgırdiç Margosyan hakkında 

Mıgırdiç Margosyan 23 Ara­lık 1938'de Di­yar­ba­kır'da, Han­çe­pek Ma­hal­le­si'nde (Gâ­vur Ma­hal­le­si) doğ­du. İs­tan­bul Üni­ver­si­te­si Ede­bi­yat Fa­kül­te­si Fel­se­fe Bö­lü­mü'nü bi­tir­di.

1966-1972 yıl­la­rı ara­sın­da Üs­kü­dar'daki Surp Haç Tıb­re­vank Er­me­ni Li­se­si'nde mü­dür­lü­ğün ya­nı sı­ra fel­se­fe, psi­ko­loji, Er­me­ni di­li ve ede­bi­ya­tı öğ­ret­men­li­ği yap­tı. Da­ha son­ra öğ­ret­men­li­ği bı­ra­ka­rak ti­ca­re­te atıl­dı. Ede­bi çalışma­la­rı­nı ara­lık­sız sür­dür­dü.

Mar­ma­ra ga­ze­te­sin­de ya­yım­la­nan Er­me­ni­ce öy­kü­le­ri­nin bir bö­lü­mü Mer Ayt Goğ­me­rı [Bi­zim Ora­lar] adıy­la ki­tap ha­li­ne geti­ril­di (1984) ve bu ki­ta­bıy­la 1988'de, Er­me­ni­ce ya­zan ya­zar­la­ra ve­ri­len Eliz Ka­vuk­çu­yan Ede­bi­yat Ödü­lü'nü (Pa­ris-Fran­sa) al­dı.

Aras Yayıncılık tarafından basılan Gâ­vur Ma­hal­le­si (1992), Söy­le Mar­gos Ne­re­li­sen? (1995) ve Bi­le­ti­miz İs­tan­bul'a Ke­sil­di (1998) ad­lı Türk­çe ki­tap­la­rı­nı, 1999'da ikin­ci Erme­ni­ce ki­ta­bı Dik­ri­si Ape­ren [Dic­le Kı­yı­la­rın­dan] iz­le­di.

Gâ­vur Ma­hal­lesi Aves­ta Ya­yın­la­rı ta­ra­fın­dan Li Ba Me, Li Wan De­ran [Bi­zim O Yö­re­ler] adıy­la Kürt­çe ola­rak ya­yım­lan­dı (1999).

Evrensel gazetesinde "Kirveme Mektuplar" adlı köşesinde yazmayı sürdüren Margosyan'ın bu makalelerinin bir kısmı Kirveme Mektuplar adıyla 2006'da Diyarbakır'da kitaplaştırıldı.

1996-1999 arasında Agos gazetesinde yayımlanan makalelerinden yapılan bir seçki olan Zur­na 2009'da, yine Evrensel yazılarından derlenen Çen­gel­li­iğ­ne (ilk basımı 1999, Belge) ve Yeni Yüzyıl ve Yeni Gündem gazetelerinde yayımlanan makalelerinden derlenen Kür­dan 2010'da kitaplaştırıldı.

Yazarın, dünyanın yaratılış hikâyesini mizahi bir üslupla ele aldığı son kitabı Tanrı'nın Seyir Defteri ise 2016'da yayımlandı. (RT)