Liseli LGBTİ'ler: Örgütlenmemiz Önündeki En Büyük Engel Öğretmenler

25. İstanbul LGBTİ+ Onur Haftası kapsamında, Liseli LGBTİ Oluşumu'ndan aktivistler örgütlenme pratiklerini, OHAL'de çocuk ve LGBTİ olma halleri ve LGBTİ hareketinde çocukların yerinin neresi olduğunu tartıştı.

Emre Demir’in moderatörlüğündeki panelde, konuşmacılar Arjin ve Şirvan OHAL’in liselilere en büyük etkisinin sokaklardan geri çekilmek olduğunu anlattı. Liseliler eylemde gözaltına alındığında, reşit olmadıkları için ailelerinin çağrıldığı ve ailenin çocuklarının cinsel yönelimini karakolda öğrendiği vurgulandı. Buna karşılık çocuk ve genç LGBTİ’lerin alternatif direniş biçimleri ve yeni dayanışma alanları keşfettiğini söyledi.

Tartışmada yaş hiyerarşisinin, sivil toplumun LGBTİ çocuklara dayanışmayla değil, korumacılıkla yaklaşması sonucu doğurduğundan bahsedildi. Liseli LGBTİ'ler "Hiyerarşiye karşıyız. Kendiniz lisedeyken nasıl hissettiğinizi hatırlayın" dedi.

Emre Demir de liseli LGBTİ’lerin örgütlenme pratiği önündeki en büyük engelin öğretmenler olduğuna dikkat çekti.

Dört sene önce örgütlenen Liseli LGBTİ, şu anda İstanbul, Ankara, İzmir, Edirne ve Bursa’da faaliyet gösteriyor.

“Çocuklar bana küfrederken, öğretmenler müdahale etmiyordu”

18 yaşındaki trans kadın Arjin, okul hayatı boyunca sorunlar yaşadığını, devlet okulu ve ardından özel okul deneyiminden sonra liseyi bırakmak zorunda kaldığını anlattı. Arjin şu an açık lisede eğitimini tamamlıyor.

“Okulda hep çok yalnızdım. Bir dönem boyunca üzerinde masamın üzerinde ‘top’ yazıyordu. Servise binerken, inerken öyle küfürler ediyorlardı ki, bir öğretmen de ‘Siz ne diyorsunuz’ demiyordu. Okuduğum özel okulun idarecisi, beni babama ben açılmadan açtı. Babam da ‘Ben seni ibne olasın diye mi özel okula gönderiyorum’ dedi ve beni okuldan aldı.

“Ama her okulun dinamiği farklı. Eşcinsellerin kendi arkadaş gruplarının olduğu, rahat ettikleri liseler de var.”

Öğretmenlerin okuldaki ayrımcılıkla ilgili tavrı nasıl?

Panelde okulda kimliğini açıklamanın, öğretmenlerin aileni aramasıyla sonuçlandığı belirtilirken, ailesine açık olmayan LGBTİ öğrencilerin bu konuda sorun yaşadığı belirtildi.

Öğretmenlerin LGBTİ öğrencilere tavrının da tartışıldığı panelde, Emre Demir liselerdeki mevcut uygulamaları şöyle anlattı:

“Öğretmenler genellikle aileyi arayıp çocuklarının eşcinsel olduğunu söylüyor. Bu en kötüsü.

“Bir başka yöntem, eşcinsel öğrenciyi sınıftan çıkarıp, sınıfın geri kalanıyla bir toplantı yapıyorlar ve ‘arkadaşınızın farklılığını kabul edin’ tarzı konuşmalar yapıyorlar. Bunu konuya duyarlı olduğunu söyleyen öğretmenler yapıyor. Bu arada bir öğretmenin gelip size ‘eşcinsel olduğunu biliyorum, yanındayım’ demesi bazı durumlarda rahatlatıcı olabilir ama bence çok rahatsız edici bir şey. Bunu yapmayın.

“Bir diğer öğretmen tipi de, fobik öğrencileri LGBTİ öğrencilerin üzerine salan öğretmenler.”

Şirvan, eşcinsel öğrencinin sınıftan çıkarılarak yapılan toplantıları öğretmenlerin zorbalığı önlemek için bir yöntem olarak kullandığını anlatırken, “Ama o çocuklar zorbalığı zaten okulda öğreniyor. Biyoloji dersinde eşcinselliğin bozukluk olduğunu, din dersinde Lut kavmini öğretiyorlar. Eğitim sisteminde değişiklikler gerek” dedi.

Öğretmenler nasıl davranmalı?

Peki öğretmenlerin LGBTİ öğrencilere nasıl yaklaşması gerekiyor?

Emre Demir bu soruyu “LGBTİ öğrencilere doğrudan bir şey yapmak gerekmiyor” diye yanıtladı, “Tüm öğrencilere ayrımcılığın ne olduğunu anlatmak gerekiyor.”

Demir, lisedeki edebiyat öğretmeninin sınıfta her hafta üç şairi anlattığını söylerken, bu üç şairden birinin mutlaka eşcinsel bir şair olduğunu anlattı.

Katılımcılardan biri de okuduğu özel lisedeki LGBTİ kulübünün “Gay&Straight Alliance” (Eşcinsel ve Heteroseksüel İttifakı) olduğunu, bu sayede insanların fişlenme korkusu yaşamadan rahatça toplantı ve etkinliklere katılabildiğini anlattı.

Lise hayatının kendisi için kötü bir deneyim olduğunu anlatan Arjin de “Sadece bedenlerimizi dönüştürmekle kalmayıp, liseleri ve sokakları da dönüştürebiliriz” diye konuştu.

LGBTİ’ler liselerde nasıl örgütleniyor?

Şirvan, liseli LGBTİ’lerin nasıl örgütlendiğini şöyle anlattı:

“Tuvaletlerde, klozete oturduğunda görünen noktaya ‘Bize ulaşın’ yazan çıkartmalar yapıştırıyoruz. Gökkuşağı kolyeler takarak, diğer LGBTİ öğrencilerin bizi fark etmelerini sağlıyoruz. Ya da zırıl zırıl bir öğrenci görünce yanına gidiyoruz. Ben lisedeyken rehber öğretmenin, müdürün ve diğer öğretmenlerin kapısının altından KaosGL’nin kitapçıklarını da atıyordum.

“Ama daha çok sosyal medya ve sokakta örgütleniyoruz.” (ÇT)