Harikulade Bir Çiftin Badireli Ev Yaşamı

Güray Dinçol ile Sena Taşkapılıoğlu'nun oynadığı ve Mine Çerçi ile birlikte yazdıkları "Harikulade Bir Çiftin Badireli Ev Yaşamı – Reloaded" adlı oyunu yine Mine Çerçi yönetmiş. Oyun Clout Teatre tarafından İkinci Kat desteğiyle sahneleniyor.

Bakışlarla anlatılan duygular

Bir tiyatro oyunu sözsüz nasıl olur? Kulağa nasıl geliyor? Ama hemen uyarayım, sessiz demedim, sözsüz dedim.

Sahnede tekerlekli üç parçalı paravan, iki sandalye, yer yer iki eski bavul. Bir kadın, bir erkek, ışık ve ses, daha çok ses. Bazı oyunlar vardır, kimi zaman neredeyse oyuncuların suratlarında tek bir nokta kıpırdamaz, mimiksizlik karakteri, oyunu gerçek kılar. İşte bu oyun o oyunların tam tersi oyunlardan ve bu da çok gerçek.

"Harikulade Bir Çiftin Badireli Ev Yaşamı"nda bir çiftin ilişkisini başından başlayarak sözsüz ama sesli olarak izliyoruz. Tanışma, beğenme, âşık olma, birlikte olma, yer yer hoşlanmama, sıkılma, yetmeme; ilişkinin tüm seyrini tek söz dahi etmeden sadece vücut dilleri, yüzlerindeki mimikleri ve elbette en önemlisi bakışlarıyla anlatıyorlar. Bakışlar neleri anlatmaz ki.

Oyunda paravanlar hareket ederek; kimi zaman duvar, kimi zaman kapı, kimi zaman pencere olur ve her açıldıklarında dışardan gelen trafik ve korna sesleri, inşaat sesleri derken hayatın dışarda olduğunu anlarız.

Gazete ve kitap okuyan çiftin ne okuduğunu duymamamız gerekmez, dinlememiz yeter. Gazetedeki bomba sesleri, çığlıklar, sirenler ya da kitaptaki sakin insan sesleri, mırıltılar.

Bir ilişkinin boğuculuğunu anlatmanın en güzel yollarından biri değil midir sanki sualtında, nefessiz kalmış gibi göstermek.

Ses sahnedeki üçüncü oyuncu

Geçen sezon birçok ödül de kazanmış, yine grotesk tiyatro örneklerinden etkileyici oyun "Şatonun Altında"nın yönetmeni olarak takip ettiğim Güray Dinçol'u sahnede izlemek ayrı bir keyifti. Sena Taşkapılıoğlu ile birlikte abartılı makyajları, kostümleriyle beraber, sözsüz anlatımın zorluğu altından etkileyici bir şekilde kalkıyorlar.

O devrilen gözler, kalkıp inen kaşlar, büzülen dudaklar, nerede olacağını hep bilen hareket halindeki ellerle konuşmaya ne hacet, muhabbet istendikten sonra, der gibiydiler.

Özellikle ses tasarımı ile sahneye ana bir oyuncu daha ekleyen Eda Er'i ve tüm bunları başarıyla birleştiren/yöneten Mine Çerçi'yi de buradan hayranlıkla anmadan geçmek istemem.

Beden dilinin ön plana çıktığı, grotesk tarzın en iyi örneklerinden "Harikulade Bir Çiftin Badireli Ev Yaşamı"nı ikinci sezonunda yakalayın.

(BY/PT)