Etkileyici Öğretmenler ve Güzelleştirdiği Hayatlar

İnceliğiyle, adalet duygusuyla, edebi kimliğiyle hayatıma dokunan ilkokul öğretmenim Nezihe Oruçoğlu'na sevgilerimle...

Geçen gün, bir öğretmenin edeceği üç cümlenin bir öğrencinin gelecek hayatını nasıl değiştireceğine dair tatlı bir film izledim. Peter Werner imzalı, 2008 yapımı "Front of the Class" televizyon için yapılmış bir film. Brad Cohen isimli turet sendromlu bir çocuğun, öğrencilik hayatında büyük bir şans olarak tanıştığı bir öğretmeni sayesinde iyice güzelleşen ve desteklenen hayatının, gün gelip de kendi öğretmen olduğunda, kendi öğrencilerine güzellikle dokunacağını anlatan filmin en şahane yanı ise tamamen gerçek oluşu. "Front of The Class"ı izledikten sonra aklıma etkileyici öğretmenler ve güzelleştirdiği hayatlarla ilgili izlediğim filmler geldi. Çok küçük bir liste yapmak istedim.

Etkileyici öğretmenler ve yaprak yaprak açtırdığı öğrencileri filmleri:

* Dead Poet's Society (1989) hepimizin defalarca izlediği, Peter Weir imzalı ve şahane insan, güzel aktör Robin Williams'ın harikalar yarattığı "Ölü Ozanlar Derneği", kuşkusuz en etkileycilerinden biri. "Anı Yakala!"

* Lean on Me (1989) John G. Avildsen'ın yönettiği ve Morgan Freeman'ın kendini mesleğine adamış ama biraz da despot öğretmen Joe Clark'ı canlandırdığı "Bana Yaslan", iyi bir öğretmenin her çocuğun hayatını muhakkak geliştireceğinin kanıtı.

* Stand and Deliver (1988) gerçek bir hikayeye dayanan "Ayağa Kalk" matematik öğretmeni Jaime Escalante'nin, herkesin tamamen vazgeçtiği bir grup öğrenciye kalkülüs öğretmesini konu alıyor. Filmin yönetmeni Ramon Menendez aynı zamanda filmin yazarı da. Edward James Olmos'un harikalar yarattığı filmin bir diğer tatlısı ise Estelle Harris.

* Mr. Holland's Opus (1995) Stephen Herek imzalı filmin başrolünde mükemmel Richard Dreyfuss var. Bu sefer, öğrencileri ve öğretmek fiilinin doyuruculuğu sayesinde hayatı değişen bir öğretmeni görüyoruz.

* Dangerous Minds (1995) Coolio'nun l.V.'yle seslendirdiği Stevie Wonder şaheseri "Gangsta's Paradise"la da hatırlayacağınız "Sakıncalı Düşünceler"in başrolünde Michelle Pfeiffer var. Louanne Johnson'ın aynı adlı otobiyogrofik romanından filmleştirilen "Sakıncalı Düşünceler"in yönetmeni ise John N. Smith. Eski bir ordu mensubu olan Louanne'in zorlu öğrencilerle dolu bir sınıfın güvenini kazanarak onları başarıya ulaştırmasını anlatan filmin en güzel replikleri;

Bay Grandey: Bu, sınıfta şiir okudukları için bir ödül mü yoksa...?

Louanne: Benim sınıfımda şiirin kendi ödüldür.

* Hakkari'de Bir Mevsim (1983) Ferit Edgü'nün 1977 yılında yayınlanan aynı adlı romanından beyaz perdeye aktarılan filmin yönetmeni Erden Kıral. müzikleri Timur Selçuk'a ait olan "Hakkari'de Bir Mevsim"in öğretmeni ise muhteşem oyuncu, harikulade inceliklerin insanı Genco Erkal. Romanı senaryolaştıran ise 1995 yılında Marmara Otel'ine yapılan bombalı saldırıda hayatını kaybeden şair, yazar, düşünce adamı Onat Kutlar. Şair Tezer Özlü'nün de senaryolaştırma sürecinde kendisine yardım etmişti ki sinemaya aktarılma fikri tamamen ona aitmiş.

"Ey çaresiz
Neyin çaresini arıyorsun
Neyin çaresi var, neyin yok
Yaz bunları bir kenara
Bir gün bulursun belki çareyi
İnsanlar ölmesin demiyorum
İstediğim ölümsüzlük değil
Ne kendim, ne başkaları için
İstediğim, çocuklar ölmesin
Çocukların ölümüne
Dayanmıyormuşum demek
Hiç çocuğu olmayan, hiç çocukluğu olmayan
Hiç çocuklarla yaşamamış ben
Gözyaşlarım utancım değil
Daha önce de ağladığımı ansıyorum
Ama bir düşünce:
ya öbür çocuklar da ölürse
O zaman ne yaparım
Ama saçmalık bu
Saçmalık mı, değil mi bilmiyorum
Birden ölüveren bu bebe
Saçmalık mı, değil mi bilmiyorum
Bir tek şey istiyorum
Çaresizliği yenmek."

* Hababam Sınıfı (1975) Mahmut Hoca. Kısa ve öz...

Tabi aslında, liste uzun, hayat kısa...

Bugün, yüksek öğretim kurumları içerisinde, yıllarını eğitime vermiş, idealist, üretken, adil, insanların hayatını edebiyat, sanat, bilim dallarında yaptıkları çalışmalarla etkileyen onlarca akademisyen, sırf özgürlük ve barıştan yana oldukları halde türlü propagandayla hedef haline getirilip, gözaltına alınıyor.

Ve fakat; barış isteyen akademisyenler yalnız değildir.

Nazım Hikmet'in de dediği gibi;

"Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak...

Unutma; aynı gökyüzü altında,

Bir direniştir yaşamak." (GP/HK)