SSGSS Yüzünden İlacımı Alamıyorum, Sinirim Bozuldu!

Ben bir üniversite öğrencisiyim. İçinde bulunduğumuz yılın sonu, hayatım için önemli kavşaklara çıkıyor. Yani lisans eğitiminin sonuna gelmiş bulunuyorum. Az kaldı; bitiyor… Açıkçası yüksek lisans yapmak gibi umutlarım da yok değil. Ancak umutlar, bazen sadece Boğaz’ın karşısında çay içmekten ibarettir…

Sosyal sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası'nı (SSGSS) ayrıntılı bir biçimde bilenler için şaşırtıcı olmayabilir –ki sanırım bunca yapay gündemin içinde bu gerçekliğin tamamının farkında olan kişi sayısı pek azdır. Ne var ki, bugün jilet kadar keskin bir gerçekle yüz yüze kaldım:

18 yaşımı doldurduğum ve eğitim hayatıma devam ettiğim için annemin sağlık karnesi üzerinden edinebildiğim sağlık güvencemin genişliği daraltılmıştı! Havaların durmadan değiştiği şu günlerde, salgın boyutunda seyreden soğuk algınlığının vücudumdaki etkileri nedeniyle mi eczacının “devlet artık 18 yaşını doldurmuş öğrencilerin ilaç bedellerini karşılamıyor” uyarısıyla bunca irkildim, yoksa bu irkilmenin sebebi pahada ağır olası hastalıkların ürkütücü kahkahaları mıydı; şu an bunu kestirebilecek durumda değilim.

Sinirim bozuldu! En azından muayene olabildim deyip olayı sevimli hale getirmeye çalışacağım -ki esasen bu bir züğürt tesellisidir. Ne ki bu tip bir teselliyi bile annemin emekli maaşından “ufak” bir katkı payının kesilip kesilmediğini kestiremediğim için, yapacak durumda değilim…

Boğaz’ın eşsiz güzelliğinin tam ortasında sosyal belediyecilik anlayışının (!) 50 YKR’ye indirdiği çayımı yudumlayarak hülyalarını kurduğum yüksek lisans eğitiminin masalsı yanı ile aynı belediyecilik anlayışının üst modeli olan SSGSS’nin sosyal anlayışsızlığının tescilli belgesi olan, bedeli tarafımdan –doğrusu hem SSK kesintileri, hem de ilacın bedelini peyderpey harçlık şeklinde cebime koyan annemin emekli maaşından çifte- karşılanmış iki kutu ilacın somut gerçekliği…

İki kollu teraziye bir koyun, ille de adil olsun diyorsanız, gözünüzü kapatmaya bile gerek yok; hangisinin daha ağır bastığını damarlarınızda hissedeceksiniz. Sonunda elinizde kalan seçeneklerse hayatınızla kumar oynayıp idealinizdeki eğitimi alabilmek ve yahut hem okuyup hem de yok paraya çalıştırılarak, -en azından şimdilik- sağlık güvencenizi sağlamak şeklinde olacaktır.

Türkiye’de “bedava eğitim ezberinin” henüz bozulamadığını biliyoruz. Ancak bilmenizi istediğim bir şey daha var: Paralı eğitim alamayacak kadar ezberciyseniz, kendinize iyi bakın; ezberlediğiniz sağlık hizmeti artık yok!(YÖ/EÜ)