Voleybolcu Arzu Göllü ile "Kadın ve Spor" Üzerine

Voleybol Kadınlar Avrupa Çalenç Kupasında İtalyan rakibi Infoplus Minneti Imola'yı yenerek Avrupa şampiyonu olan Vakıfbank Güneş Sigorta'da oynayan Türkiye voleybolunun 39 yaşındaki pasörü Arzu Göllü ile Türkiye’de kadın sporcu olmak ve spor ile annelik ilişkisi üzerine konuştuk.

Türkiye’de kadın voleybolcu geçimini voleyboldan sağlayabilir mi?

Milli takım seviyesine gelmiş bir oyuncu ciddi anlamda para kazanabilir. Fakat aileden gelen bir birikimi yoksa hırs yapması gerekir. Bir kısım işin maddi tarafını düşünüyor, bir kısım aileden gelen birikimi olduğu için rahat. Fakat Türkiye’de eğitim ve spor birlikte yürümüyor.

Bir voleybolcu bile spor akademisindeki voleybol dersinden kalabiliyor. Günde çift antremanlar oluyor ve bu durum eğitim hayatında mutlaka patlak veriyor.

Türkiye’de spor yapabilmek için belli bir sosyo-ekonomik durumun üzerinde mi olmak gerekiyor?

Voleybol için sosyo-ekonomik durum pek önemli değil. İyi klüpler Anadolu’dan başarılı oyuncuları getirip onlara ev tutuyorlar, iyi olanaklar tanıyorlar. Maddi durumu iyi olan oyuncuların gelecek hakkında fazla kaygısı olmuyor, o yüzden onlar belli bir yere kadar kendilerini geliştirebiliyorlar.

Zaten maddi durumu daha iyi olanların uğraştıkları spor dalları yelken, golf, fitness gibi sporlar.

"Medya spora ilgi duydukça aileler kız çocuklarına engel olmuyor"

Türkiye’de ailelerin kız çocuklarını spora yönlendirme konusundaki tavrı nedir? Bu konuda muhafazakarlık var mı ?

Anadolu’da bu biraz daha zor. Fakat milli takımın son zamanlardaki başarıları ve medyaya yansımaları aileleri eskisine nazaran daha olumlu yapıyor.

Türkiye kadın milli takımının eski zamanlara kıyasla başarısı nasıl?

2000’lere kadar milli takım Balkan şampiyonası, Bahar kupası gibi müsabakalarda oynuyordu. Artık Avrupa ve Olimpiyat şampiyonasında oynuyor. Çıta yükseldi. Şu an milli takımın başarısının yüksek olmasının sebepleri eskiden gelen birikimi düşürmeyerek hazırlıkları daha yoğun sürdürmek ve daha kapsamlı bir teknik ekip.

Eskiden hazırlıklar 1-2 hafta yapılırdı. Şimdi ise en az 1-2 ay yapılıyor. Yine de maddi destek sağlanmalı, primler verilmeli ve milli takım daha da gelişmeli.

"Her deplasman çocuğum için olay"

Sporcu bir kadının anne olması beraberinde ne gibi zorluklar getiriyor?

Benim durumumda biraz farklılık oldu. Normalde diğer sporcular doğurduktan 2-3 ay sonra geri dönüyorlar. Ben iki sene ara verdim, biraz zor oldu toparlanmam. Dört ay haftada beş gün 2-3 saat antreman ile toparlayabildim. Şu an iyi hissediyorum. Zorluğu çocuğa ayırdığım zaman.

Aktif sporculara önerim daha erken yaşta 25-27’de anne olmaları. Daha geç yaşta çocuk sahibi olmak anne için daha zorlayıcı olabiliyor. Psikolojik açıdan zorlayıcı olabiliyor, her deplasmana gidişim çocuğum için olay oluyor.

İyi bir sporcu, voleybolcu olmak isteyen gençlere neler demek istersiniz?

Bilhassa voleybolda tecrübe önemli. Ben şu an bile yeni şeyler öğreniyorum. En başta çalışmak gerekiyor. 2-3 saatlik antreman yeterli değil. Antremanlardan sonra oyuncu kendi eksiklerine göre özel çalışma yapmalı. Özellikle milli takım oyuncusu olmayan bir oyuncu sezon bitiminde üç ay  çalışmıyor.

Sezona başladığında sakatlıklar, fazla alınan kilolar performansı geriye çekiyor. Bizde fazla rekabet olmadığı için rahatlık var. Fakat daha profesyonel bakan ülkelerdeki sporcularda başka bir oyuncunun kendisinin yerini alma riski var ve bu yüzden de oyuncu daha tedbirli. (SA/GG)