Irakta Bulunamayan Silahlar İsrailde

Biyologları, kimyagerleri, silah anlaşması uzmanlarını, nükleer aygıt operatörlerini, bilgisayar ve belge uzmanlarını içinde barındıran, Irak'taki "kitle imha silahları"nı (KİS) bulmakla görevli "75th Exploitation Task Force" bugünlerde Irak'tan "kesin dönüş"e hazırlanıyor.

3 Şubat 2003'de Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nde ABD Dışişleri Bakanı Colin Powell'ın ayrıntılı biçimde sayıp döktüğü ve Irak'ın işgaline gerekçe olan yüzlerce ton biyolojik ve kimyasal etkin madde, bu maddeleri taşımak üzere üretilmiş füzeler, roketler. henüz bulunabilmiş değil. Gene Powell'ın sonsuz bir özgüvenle masaya attığı, bir nükleer bomba yapımı programının devam ettiğine dair kanıtlar. "asılsız, sahte kanıt" damgasını yememek için kaçacak delik arıyor.

Önümüzdeki ay 75 numaralı özel birliğin faaliyetlerini sonlandırmakla görevli piyade albay Richard McPhee, operasyonun ilk günlerinde Irak ordusunun kimyasal silah kullanımına hazırlandığına ilişkin ABD istihbarat uyarılarını ciddiye aldıklarını, "onca insanın o [koruyucu] üniformaları boşuna giymediği"ni söylüyor. "Kullanılacak bir şeyler olmalıydı. Ve biz bulabilmiş değiliz" diyen albay ekliyor: "İstihbarat camiasında bu konuda uzun süre kitaplar yazılacak."

Üzerine bir miktar kitap yazılmış olsa da asla yeterince yazılmamış olan ve "kitle imha silahları"nı şakacıktan değil, gerçekten üreten bir "KİS" tesisinin ev sahipliğini yapan ülke ise "şeytan üçgeni"nden biri değil, stratejik müttefiklerimizden İsrail. Tesis, İsrail'in güneyinde, Ürdün sınırına yakın Dimona'da.

Dimona'dan ilk söz eden kaynak İngiliz The Sunday Times. Londra’da yayımlanan gazete 1986'da Mordechai Vanunu adındaki İsrailli nükleer işlem teknisyeninin ifşaatlarını yayınlıyor. Vanunu haber daha yayınlanmadan İsrail gizli servisi tarafından Roma'da kaçırılıyor ve o zamandan beri -11.5 yılı tek kişilik hücrede- hapiste.

Aradan geçen 17 yılda Dimona'yla ilgili sağır edici sessizliği bozan fısıltılar son günlerde MSNBC ve BBC'den geldi. Aradaki marjinal yayınları ve Internet üzerindeki kaynakları saymıyoruz. Bu iki yayın kuruluşu, Amerikan NBC bağlantılı MSNBC ve İngiliz BBC, en sabit fikirli, at gözlüklü, "şahin" politikacıların ve yandaşlarının bile dikkate almak zorunda olduğu kaynaklar.

MSNBC İsrail'deki "sratejik silah" üretim merkezlerini interaktif bir haritayla birlikte haber yaptı. Bu habere göre, İsrail'in güneyindeki Dimona'da "tekstil fabrikası" olarak gösterilen yerde, "Dimona Center"da yılda 40kg silah sınıfı ("weapon grade") plütonyum üretiliyor.

En az 10, belki 20 yıldır. Tesis Amerikan hava savunma sistemleri tarafından korunuyor. Dimona kasabasından 14km, Ürdün sınırından 40km uzaktaki tesiste üretilen silahlarla İsrail'in bugün 100 - 200 nükleer silaha (bir nükleer silahta 4kg plütonyum kullanıldığından hareketle) sahip olduğu tahmin ediliyor.

Gene Dimona'da şimdiye kadar 170kg "Lityum-6" ve 220kg "Lityum-6 deuteride" üretildiği tahmin ediliyor. Bir termo-nükleer silah için bu maddeden yaklaşık 6kg gerekiyor. Yani İsrail'in elinde şu anda 35 adet termo-nükler silah olabilir.

MSNBC'nin haberinde, "maçon" denilen bloklardan oluşan Dimona tesislerinde, dokuz maçon bulunduğu belirtiliyor. 1, 2, 8 ve 9 no.'lu maçonlar, nükleer ve termonükleer silah yapımı için gerekli malzemenin üretimine tahsis edilmiş durumda. Diğer bloklarda bu dört blok için hizmet sağlanıyor.

Machon 1, Fransa tarafından inşa edilen kubbe biçimindeki reaktör. Maçon 2 ie bir yeniden işleme tesisi. Bu maçona, kubbe reaktörde üretilen plütonyum aktarılıyor. Ayrıca, termonükleer silahlarda kullanılmak üzere doğal lityumdan lityum-6 izotopunu ayırma işlemi de burada yapılıyor. Tüm tesisin kalbi sayılan Maçon 2'ye Dimona'nın 2700 çalışanından sadece 150'sinin giriş yetkisi var. Maçon 2, altı kat yerin altına iniyor.

Maçon 8'de zenginleştirilmiş uranyum üretimi için gerekli gaz santrfüjü bulunuyor.

MSNBC'nin haberine göre İsrail'deki 38 no.'lu karayolunun yakınlarında bulunan Tirosh nükleer deposu ise Dimona'da üretilen nükleer silahların saklandığı yer olabilir. 70 barınaktan oluşan tesise giden yola giriş yasak. Tüm bölge çok sıkı korunuyor.

Tirosh'un stratejik nükleer silahları barındırdığı tahmin edilirken, kuzeydeki Eilabun tesisinin ise taktik nükleer silahların depolandığı yer olduğu sanılıyor.

Kuzeyde, kıyıya yakın Rafael'de ise 1966'da ilk iki nükleer silah üretilmiş. Burada şimdi daha çok balistik füzeler üstünde çalışılıyor. Biraz doğudaki Yodefat'ta bulunan modern tesiste de montaj çalışmaları yapılıyor. 86'da İsrail'in nükleer silah üretimiyle ilgili bilgileri açıklayan Vanunu, The Sunday Times'a Dimona'dan Yodefat'a plütonyum sevkıyatı yapıldığını da söylemiş.

Rafael'de görevli bilim insanları düzenli olarak ABD silah laboratuarlarını ziyaret ediyor, sempozyumlara katılıyorlar. Ve İsrail'in nükleer güç açısından konumunun her iki ülke tarafından da reddedilmesine karşın, İsrailli bilim insanları Amerikalı meslektaşları ile birlikte nükleer patlama süreçleri üzerine bilimsel makaleler yayınlıyorlar.

MSNBC'nin haberinden son iki not:

* 35 yaşındaki Dimona tesisleri ömrünü tamamlamak üzere.

* 1989 tarihli bir Defense Intelligence Agency (ABD) raporunda, İsrail yapımı Jericho füzelerinin nükleer başlık taşıyabildiği gibi kimyasal başlık da taşıyabildiğini belirtiliyor. Ülkenin en büyük kiyasal ve biyolojik silah tesisi Tel Aviv yakınlarındaki Nes Zionyaa'da bulunuyor. "Israeli Institute for Bio-Technology"nin, savunma ve saldırı araştırmalarının ev sahibi olduğu sanılıyor.(ŞA/EK)

Kaynaklar:

The Observer

The Washington Post

MSNBC

BBC