Yaprağın Bile Kıpırdamadığı Şehir
Gecenin sessizliğini bölen tek şey, kağıt toplayıcılarının haykırışları, onlar her zamanki gibi meşguller.
Üzerinde Maradona'nın Arjantin'in Dünya Gençler Kupası'nı kazandığı yıldan kalma (1992) formasıyla dolasan Pablo, "bugünlerde işler kesat diyor". Pablo çöpten bişi bulamamış, "biliyor musun, Recolete'nin (Buenos Aires'in en zengin muhiti) çöpleri bile fakirleşti, Pablo'nun gecelik hasılatı bir kaç kilo karton yalnızca," diyor.
Bira, sonra da resim
Pablo'ya çöpleri toplamasında yardım eden Diego ise bir ressam, onun ressamlığı, birkaç şişe bira içtikten sonra boş bulduğu duvara grafitti yapmaktan ileri geliyor, Diego eskiden bir sanat atölyesinde ders veriyormuş, onun derdi hükümetin Buenos Aires için aldığı büfelerde içki satışının yasaklanması (Ley de Sec).
Diego kendisi gibi gençlerin sokaklarda içki içmek dışında yapacak bişileri olmadığından bahsediyor.
"Bizim kuşak, toplumla bağlarını kesmiş durumda biz, dibe dalıp her şeyi unutmak isteyen bir kuşağa mensubuz," diyor Diego.
Gece öyle bunaltıcı ki
21 yaşındaki Diego ve yaşıtları içen bir film gösterilmişti geçen hafta; Nadar Solo (Yalnız yüzmek) filmi seyrettiğimde anlamamıştım ama 1976'daki askeri darbeden sonra doğanların toplumsal meselelere ilgisizliğini, ailelerinden koparak yalnız yollara neden düştüklerini (20'li yaşlardaki bir çok Arjantinli özellikle Uruguay'a gidip aylarca kalıyor) şimdi anlıyorum.
Buenos Aires'te yaprak kıpırdamıyor, gecenin bunaltıcı havası gündüze taşınmış gibi, sokaklarda yatanlara eşlik eden köpekler daha miskinleşmiş gibi, Plazo De Mayo'nun karşısındaki kilisenin çanları bile ağır ağır çalıyor, Buenos Airesliler öğlen tatilinde parklara kaçıyor, Piqueteros'lar yeni bir eylem için Congreso meydanınadoğru yürüyorlar.
Yollar yine kesik
Hükümetin önerdiği 150 pesoluk yardımı (1 dolar 2.86 peso) ve 20 Aralık'taki eylemde patlayan bombanın sorumlularının bulunmasını talep ediyorlar, yollar yine kesik, Chavi, Mercedes ve Mercedes'in oğlu Carlito gibileri yolların kesilmesini fırsat bilip yola uzanmış durumdalar.
Chavi, elini güneşe siper ederek, "Biz Arjantin'in gerçeğiyiz, ne yiyeceğimiz var ne de güvence, geleceğimizi kendimiz düşünmek zorundayız" diyor,
Chavi'ye göre Buenos Aires'i boşaltıp Mar Del Plata'ya kaçanlar, "hala ekonomik durumun düzeleceğine inananlar".
Beklenen rüzgar
Başkan Nestor Kirchner, geçen hafta ekonomik durumun iyiye gittiğini söyledi (bi kez daha) fakat şu an Arjantin'in borçlu olduğu şirketleri ikna etmek için İspanya'da .
Buenos Aires'te "yaprak kıpırdamıyor", sıcak havayı dağıtmak için çalışan vantilatörlerin gürültüsü insanların sesini bastırıyor bazen.
Buenos Aires şiddetli bir rüzgara gebe tabi ki Cartoneros'ların varlığını, Piqueteros'ların taleplerini , geçmişin rüyasından uyanıp bir an olsun "gerçek" yaşama bakanlar için... (NK/NM)
