Ahmet Taner Kışlalı Anılıyor
Sevgili Nilüfer Kışlalı dördüncü yılında eşi Ahmet Taner Kışlalı için yapılan anma toplantılarına katılacak. Her yıl olduğu gibi bu yılda kısa bir teşekkür konuşması yapacak. Akşam da Cumhurbaşkanı Senfoni Orkestrasının dinletisine dostları ile katılacak.
Nilüfer Kışlalı ile dört yıl öncesine gittik. Kızları Nilhan 22 Eylül 1999 günü doğuyor. Nilhan 29 günlük iken; babası öldürülüyor.
Nilhan, Bilkent ana sınıfına gidiyor. Yakında piyano derslerine başlayacak. Babasının öldürüldüğünü biliyor ve törenlere katılıyor.
Nilüfer'in yeşil gözlerine buğu bulutu çöküyor ve anlatıyor. " Nilhan'ın doğum günü 22 Eylül'le başlıyor geri sayım ve o bir ayı acı dolu yaşıyorum. Güzel olan halk ve çevredeki herkes bana kızınız nasıl demiyor, kızımız nasıl, diye soruyor."
Metin Altıok'un dizeleri dilime düşüyor:
" Her şeyin üstüne sulusepken bir kar:
Bir aşkı delik deşik ediyordu/lar.
Bense inatla susuyordum.
Ve kızımı seviyordum ekmek kadar. "
Dört yılın nasıl geçtiğini boğazımdan bir şeyler düğümlenerek soruyorum:
Yeşil gözlerinin nemi artıyor. "Zor geçti. En zor ilk yıldı. Bitmeyen bir acı. Yüreğiniz acıyor. Hani derler ya; burnunuzun kemiği sızlıyor. Geçmeyen bir acı hep sızlayan, hiç iyileşmeyen bir yara. Kalp ağrısı dedikleri bu olsa gerek," diyor.
- Böylesi bilinen, sevilen, bir insanın eşi olmak. Bu sorumluluk nasıl bir şey?
- Kocasını kaybeden bir kadın neyi yaşarsa, onu yaşadım. Sevdiğini kaybeden bir kadın neyi duyumsarsa, o duyguları duyumsadım. Kuşkusuz Ahmet Taner Kışlalı'nın eşi olmanın onurunu yaşadım. Ama dediğim gibi sizler Ahmet Taner Kışlalı'yı, ben ise, sevdiğim insanı kısacası Ahmet'imi kaybettim. Acılarımı kendimce yaşadım ve yaşıyorum. İki buçuk yıl evli kaldık. Kızımız 29 günlüktü ve ikimiz onsuz yaşamı sürdürüyoruz.
Nilüfer yok. Ahmet Taner Kışlalı'nın eşi var.
"Öyle güzel bir insanın eşi olmak çok güzel. Bu kimliğimi onurla taşıyorum. Bu duruma alıştım," dese de acısının çok derinlerde olduğunu insan görebiliyor.
Nilüfer Kışlalı, öldürülen eşinin acısını soylu taşıyan kadınlardan... Yaşam akıyor, Nilhan büyüyor, Nilüfer Kışlalı, işiyle, dostlarıyla ve kızıyla yalnızlığından çoğalıyor... (YS/NM)
