Bayramın İlk Günü Edirnekapı Şehitliği'nde

Bayramın ilk günü Kolombiya’dan yıllardır süren iç savaşın sonuna yaklaşıldığına dair güzel bir haber geldi.

Kolombiya Silahlı Devrimci Güçleri (FARC) Kolombiya devletinin silahlı güçleriyle 51 yıldır silahlı mücadele yürütüyor. Binlerce insanın ölmesine neden olan bu iç savaşın sona erdirilmesi için 1991’den bugüne iki taraf barış görüşmeleri yapıyor. Küba’da kurulan görüme masasında dün iki tarafın lideri el sıkıştı ve nihai barış anlaşması için önemli bir adım atıldı.

Bu haberi Edirnekapı Şehitliğine giderken okudum. Türkiye’de de 1984’den bugüne yaşanan çatışmalı dönem Kolombiya’dakiyle birçok benzerlikler taşıyor. Edirnekapı bu savaşın sonuçlarının kristalleştiği, tüm acısının yüzünüze çarptığı bir yer.

Bayramın ilk günü olduğu için buruk bir bayramlaşma yaşanıyordu Edirnekapı Şehitliği’nde. Günün erken saatlerinde nispeten sakindi. Asıl ziyaret arife günü yaşanmıştı çünkü. Mezar taşları yıkanmış, yeni çiçekler dikilmiş, otları temizlenmişti.

Bayramın ilk günü daha sakin; görevli erlerden biri öyle diyor. Ailelerin mezar bakımına ve dua okumaya odaklandığı bir ziyaret günü. İstanbul’da yaşayanların birçoğu sık sık geldiklerini söylüyor; ama bayramlarda daha bir kalabalık oluyor; şehitlikte yatan askerlerin aileleri ve yakınlarının haricinde de ziyaretçiler oluyor. Ama oğlunun mezar taşını temizleyen bir annenin söylediği cümle havada asılı kalıyor “O günden beri benim için bayram yok”.  

Yıllardır kabir ziyaretine gelen aileler birbirlerini tanıyor. Küçük çocuklar “iyi bayramlar” diyerek ziyaretçilere şeker dağıtıyor. Sohbet ettiğinizde çoğunluğu acısının büyük olduğunu söylüyor, "yeni acılar yaşanmasın” diyorlar, bu ölümler dursun istiyorlar. Barış özlemini sanırım bu ailelerden daha içten, candan istemek mümkün değil. (HK)

* Fotoğraflar: Haluk Kalafat