Haleluya Cohen!

Dün akşam İstanbul'da altı bin kişi mutlu uyudu. Dün akşam İstanbul'da altı bin kişi "haleluya" diye bağırdı. Dolunay sahnenin arkasında yükselirken altı bin kişi aşk ve ayrılığı, umut ve hayalkırıklığını, yaşadıklarını ve yaşamanın coşkusunu hatırladı.

Harbiye Açıkhava'da Leonard Cohen üç saat boyunca sahnedeydi ve söz verdiği üzere "elinde olan her şeyini sundu". Yalnız değildi, yol arkadaşları da ona eşlik etti; dinleyiciler de sözle müziğin bu mucizevi birlikteliğine bir de tuhaf bir sirk havası eklenince yerinde durmadı.

"Benimle dans et" diyerek bir davetle başladı Cohen ve devam etti. Senelerdir içten içe umudunu yitirmeden bekleyenleri üzmedi; hepsi ve daha fazlası vardı.

"Eğer bir sevgili istiyorsan/İşte senin için buradayım/ Eğer başka türlü bir sevgi istiyorsan/ Senin için maskemi takacağım"

"20 yıl can sıkıntısına mahkum ettiler beni/Sistemi içeriden değiştirmek istediğim için"

"Eğer istersen/ Artık konuşmayacağım/ Sesim hala/ Eskisi gibi olacak/ Artık konuşmayacağım/ Boyun eğeceğim/ Çağrılana kadar"

Sağlık Bakanlığı'nın komplosu da boşa çıktı ve o ana kadar büfe kısmına yollananlar ünlü mavi yağmurluk başladığında bir sigara yaktı.

"Hayranlık verici" Webb kız kardeşler sadece vokalleriyle değil, jimnastikteki becerileriyle de büyüledi. Cohen'e Sharon Robinson ilham verici sesiyle, Neil Larsen, hammond'uyla, Bob Metzger gitarıyla, "çoban" Roscoe Beck basıyla, bordo koltuğunda oturan Javier Mas banduriyasıyla, "zamanı tutan" Rafael Gayol davulu ve Dino Soldo da armonika başta olmak üzere eline ne geçirdiyse onunla eşlik etti.

Cohen, evet yaşlanmıştı ama söze hükmedebilen her fani gibi çok gençti. "Dostlarım, bu sıcak ve misavirperver kaşılama için teşekkür ederim" dedi. Dizinin üzerine çöktü, boynunu eğdi ve şapkasını göğsüne bastırdı. Sahneden çıkarken çocuklar gibi şendi, hep geri geldi, bir an için konser hiç bitmeyecek gibiydi. "Beni mazur görün dostlarım" diye izin istedi Cohen ayrılırken.

Bu akşam yeniden aynı sahnede olacak, ardından da turuna devam edecek.(EÜ)