"Hayatın Yarısı Biz Kadınların, Yerel Siyasetin de"

Yerel Seçimlerin yaklaşması ile birlikte parti listeleri de oluşmaya başlarken kadınların yerel siyasette ne kadar varolabildiklerini Emek Partisi (EMEP) Didim İlçe Örgütü Kadın Kolları Başkanı Zehra Başkaya'ya sorduk.

Hükümet kadınları göz ardı ediyor

"Toplumun yarısını oluşturuyoruz ve hala evlerimizden çıkmamıza izin verilmiyor" diyen Başkaya yasaların uygulanması büyük sorun.

"Aslında kanunen kadın erkek eşit ama kadın ataerkilliğin baskılarından kurtulamıyor, engelleniyor. Çocuk, yaşlı bakımı, ev işleri vs. kadına yükleniyor. Kadının evden dışarı çıkması imkansızlaşıyor."

Yıllardır Avrupa Birliğine (AB) girmek için çaba sarf eden Türkiye'de hükümetin kadınlar söz konusu olduğunda uyum yasalarını uygulamadığını söyleyen EMEP'li Başkaya verileri sıraladı:

AB ülkelerindeki seçilmiş her 5 yerel yöneticiden 4'ü erkek 1'i kadın

Kadınların belediye meclislerinde temsil oranı İsveç'te yüzde 41 Finlandiya'da yüzde 30 Almanya ve Hollanda da yüzde 23, İtalya'da da yüzde 22.

Türkiye'de belediye ve il genel meclislerinde kadınlar ancak yüzde 2 oranında temsil ediliyor.

Sadece bir il belediye başkanı toplam 18 kadın belediye başkanı var. 3207'si erkek.

34477 Belediye Meclis Üyesinden 799'u kadın, 3208 il Genel Meclis Üyesi'nin 56'sı kadın. 3225 Belediye Başkanı'ndan; 9'u DTP 'den, 5'i CHP'den, 2'si AKP'den, 1'i SHP'den, 1'i DYP'den.

Yerel yönetimlerde kadın temsilinin ve kadın odaklılığın gelişmesi için Başkaya'nın önerileri şöyle:

• Kadınlara özel yerel yönetim hizmetleri,
• Kadınların gündelik yaşamını kolaylaştırıcı hizmetler,
• Kadınların yaşamını dönüştürücü tüm hizmetlerin özel olarak kadınların da gereksinimlerini düşünerek programlanması ve uygulanması gerekli,
• Belediye Meclisi toplantılarının kadın meclisi tarafından düzenli olarak izlenmesi ve kadınları ilgilendiren kararlara ilişkin kentli kadınların bilgilendirilmesi, tartışma platformların oluşturulması gereklidir.
• Kadınların insan yerleşmelerinin planlanması ve karar alma sürecine tam ve eşit katılımını özendirecek politika ve uygulama formüle etmesi ve kuvvetlendirilmesi gerekir.
• Kadın şiddet merkezi kurulmalı ve bu rapor halinde her 6 ayda bir rapor halinde kadınların bilgisine sunulmalı.
• Kadınların ekonomik hayata katılımını engelleyen çocuk hasta ve yaşlı insanlardan sorumlu tutulduğu hizmetler yerel yönetimlerin görevlerinden biri olmalı.

Başkaya yerel yönetimde "kota"yı "olmazsa olmaz" olarak niteliyor ve "Yerelde kadın sorununun çözümü yerel yöneticilerin sorumluluğundadır" diyor. (BE/EZÖ)