Sütümü İçtim, Etrafıma Bombalar Düşüyor

Erdoğan ile zaman zaman telefonda görüşen ailenin aldığı yanıt, "Baba şimdi süt içiyorum. Etrafa bombalar düşüyor Ama savaş bitene kadar gelmeyeceğim. İyiyim merak etmeyin. Ucunda ölüm de olsa sonuna kadar buradayım" oluyor.

Erdoğan Erikçi Gaziantep'in Taşlıca Köyü'nde dünyaya geldi. O, bir köylü çocuğuydu, doğru düzgün okumadı. Hayatı torna atölyelerinde çıraklık ve kalfalık ile geçti.

Barışa yolculuk

Erdoğan, televizyonlarda dinlediği savaş haberlerinden oldukça sıkılıyordu. Köyde büyümüş olması, ailesi ile birlikte yaşaması ve feodal yapı kendisini, bildiklerine dair içine hapsetmişti. Savaştan nefret ediyordu. Amerikan haydutluğunu, kafasında bir tornacı kalfası olarak atıp tutarken aynı zamanda barış içinde bir dünya hayali vardı.

Savaşın başlaması ve Bağdat'ın bombalanmasının üzerinden 3 gün geçmişti. Erikçi ailesi halen oğulları Erdoğan'dan gelecek bir haber bekliyordu. Sabaha karşı evdeki telefon çaldı. Baba Ali Erikçi ahizeyi kaldırdı. "Alo" sesini duyar duymaz boğazı düğümlendi. Gözyaşları sesiz akıyordu. Bağırmak istedi, bağıramadı. Sadece " Oğlumm!" diyebildi.

Taşlıca ve Bağdat'da sabah oluyor

Sabah oluyordu Gaziantep'te... Bağdat'ta da sabah oluyordu. Erdoğan. " Ağlama baba iyiyim. Süt ısıtıyorum. Birazdan kahvaltı yapacağım" diyebildi. Günlerdir kendisinden haber alınamayan Erdoğan, telefonun öbür ucunda idi. Taşlıca köyünde anaların ve bacıların ağıtları ve gözyaşları ile yankılanıyordu.

Erdoğan Erikçi'nin babası Ali Erikçi, günlerdir gazetecilerden başına alamadığını söylüyor, görüşmek istemiyordu. Bekar oğlunu evlendirmek istediğini söylediğinde gözleri doluyordu. Savaşa ve onu çıkaranlara lanet, sitem, küfür isyan vardı her cümlesinde;

"Oğlum şimdi savaşın ortasında. Ama canlı kalkan olmasını istemiyorum. Bush bu işten vazgeçmez. Bir füze yada bombanın kurbanı olmasın. Madem gittin geri gel. Seni bekliyorum. Eğer gelmiyorsan bu Bush vazgeçmez savaştan. Ölümü bekleme oğlum. Git Irak ordusuna katıl, savaş, öyle öl...

Bir savaşa değil, nesillerce anlatılacak acılara tanıklık ediyoruz...

Taşlıca'dan, Beyaz saraya kadar. (NK)